Geen lastige vragen svp!

Is uw gemeente controleerbaar? Leer van de ervaringen van deze beantwoording:

Als er iets is waar uw gemeente een hekel aan heeft, dan zijn het wel lastige vragen. Dat zien we terug in hoe een gemeente in het midden des lands reageert op vragen van een raadslid:

• Welke kosten maakt de gemeente nu om CO2 te verminderen?

Antwoord: De kosten zijn opgenomen in de duurzaamheidsagenda die in de raad van februari jl. is behandeld. 

Met andere woorden; zoek het zelf maar uit, wij gaan het niet voor u optellen.

• Welke kostenstijging verwacht de gemeente door de RES uitvoering voor de inwoners?

Antwoord: dat is niet te zeggen omdat gebieden in de gemeente deBilt waar mogelijk duurzame energie opgewekt kan worden nog niet bekend zijn. Bovendien is de realisatie van duurzame opwekking van energie in die gebieden afhankelijk van de bereidheid van initiatiefnemers om te investeren. In ieder geval gaat het college uit van 50% lokaal eigenaarschap, dat wil zeggen dat 50% van de opbrengsten ten goede moet komen aan de lokale gemeenschap.

Dat er kostenstijgingen komen wordt gelukkig niet betwist. Zoals vaker wordt er geschermd met “lokaal eigenaarschap”. Dat 50% opbrengsten ten goede aan de gemeenschap komen is misleidend. De lokale gemeenschap gaat meer kosten maken, dat is duidelijk, en kan een beetje van het geld weer terug krijgen. Daarbij is dat 50% deelnemen niet voor iedereen weggelegd; Een kleine groep mensen krijgt opbrengsten die eerst van alle stroomconsumenten zijn afgepakt.

• Wat is de kostentoename van de netbeheerder voor het aansluiten van de duurzame energie en hoeveel stijgt daarmee de energierekening voor de inwoners van de gemeente?

Antwoord: de netbeheerder heeft aangegeven dat het huidige net in de regio voldoende capaciteit heeft om 1,8 TWh te kunnen verwerken, daar zijn geen extra investeringen voor nodig. De aansluitkosten van zonne- en windenergie parken op het net zijn voor rekening van de initiatiefnemer.

Een mooie omzeiling, want de gemeente kan zeggen “de netbeheerder heeft aangegeven…”. Maar in de regio moet wel degelijk betaald worden voor uitbreidingen van het net. Wat de gemeente schrijft is in tegenspraak met dit bericht. Maar wat nog oneerlijker is in deze beantwoording: Die rekening van de initiatiefnemer, aan wie brengt hij die kosten in rekening? Jawel, aan de stroomconsument. De inwoners van deze gemeente vinden de kosten gewoon terug op hun stroomrekening.

• Hoeveel SDE is er jaarlijks nodig voor de beoogde windturbines in de gemeente?

Antwoord: er zijn op dit moment geen windturbines beoogd in de gemeente deBilt, dus kan de mogelijk SDE-bijdrage niet berekend worden.

Mooi, nul dus voor de windmolens in de gemeente, want die zitten niet in de pijplijn.

• Hoeveel is dat per huishouden in de gemeente?

Antwoord: zie het antwoord op de vorige vraag, dat is niet bekend, 

Vervolgvraag; Draagt een gemiddeld huishouden nu 1500 euro per jaar bij aan de SDE?

• Wie krijgt die SDE subsidie?

Antwoord: de producent van duurzame energie.

Ergo; onrendabele energie wordt winstgevend gemaakt voor exploitanten door stroomconsumenten veel meer te laten betalen dan het waard is.

• Wat heeft het college met die SDE ontvangende partij afgesproken over de RES?

Antwoord: het college heeft geen afspraken gemaakt met SDE ontvangende partijen over de RES.

Om te onthouden, deze. Altijd datum van antwoord vastleggen.

• Wie draagt de kosten voor het na 20 jaar opruimen van de windturbines?

Antwoord: de exploitant.

Mooi. Wel even vastleggen; de exploitant zou aan het einde van de periode zomaar failliet kunnen gaan en dan niks meer opruimen. Afspraken maken over een opruimfonds dus.

• Wat gebeurt er met de grond onder zonnevelden?

Antwoord: de grond onder zonnevelden kan ingezet worden t.b.v. bijvoorbeeld waterberging of het verbeteren van de biodiversiteit, ook zijn er voorbeelden van een combinatie van zonnevelden en agrarische bedrijfsvoering. Per initiatief kan dit verschillen en het kan meegewogen als criteria bij het toetsen van de initiatieven?

Waarom dit antwoord eindigt met een vraagteken is niet duidelijk. Maar de vraag moest scherper: Wat gebeurt er volgens ecologen met de grond onder zonnevelden? 

U ziet, onze vragen zijn slechts een aanzet, er zit een hele batterij ambtenaren klaar om ontwijkende antwoorden te formuleren. U doet er dus verstandig aan om door te vragen, of de vragen zodanig aan te scherpen dat ontwijken niet meer kan.