Gemeenten nemen inwoners niet al te serieus

Een WOB verzoek is zo gemaakt met de RES in Beeld WOB hulp. Hier staan een aantal antwoorden van gemeenten. Trek lering uit de ervaringen van hen die u voorgingen:

Gemeente Opvallend
Geen draagvlak maar acceptatie
We hebben geen documentatie
Valse voorlichting
Alleen intern overleg

In deze gemeentes zijn burgers in de pen geklommen om aan de gemeente te vragen hoe het zit met die windturbines en zonneparken. Dat deden ze met ons standaard WOB-verzoek. Het blijkt voor gemeentes een hele kluif te zijn om boven tafel te krijgen wat er afgesproken is met de regio.

De vragen zijn niet zo ingewikkeld. Het WOB verzoek vraagt naar wat er aan communicatie heen en weer is gegaan tussen de gemeente en de betrokken partijen. Toch vroeg elke gemeente om de aanvraag verder te specificeren. Geen punt voor de wakkere inwoners, die dat dan ook braaf deden. De antwoorden lieten nogal lang (soms 14 weken) op zich wachten. En we herkenden een patroon.

  • Inwoners worden niet serieus genomen
  • Gemeenten doen of ze van niks weten
  • Inspraak wordt hardnekkig vermeden

De voorlichting over de RES is nogal paniekerig. Mensen krijgen te horen dat het gas opraakt, maar er wordt niet bij verteld dat dat nog 200 jaar kan duren. Beelden van Amersfoort aan zee worden geschetst terwijl de zeespiegelstijging al 100 jaar geen versnelling laat zien. In 1 gemeente wordt een ronduit valse vergelijking tussen kernenergie en windturbines gemaakt. Gemeenten laten zich met de communicatie helpen door natuur en milieuorganisaties. Deze zijn niet vrij van vooroordelen, en dat is te merken. In Lochem windt men er geen doekjes meer om: In plaats van draagvlak gaat men werken aan acceptatie. Een nette manier om te zeggen: “Je hebt als inwoners niks te willen, maar we gaan de bittere pil wat vergulden.”
De enquêtes zijn wat eenzijdig; Het gaat over niks anders dan zonneweides en windturbines. De kritische opmerkingen in enquêtes worden niet beantwoord. Inspraak wordt georganiseerd voor hele kleine groepen, waarvan de helft belanghebbend lijkt te zijn. Vervolgens worden uit de inspraak alleen opmerkingen gebruikt van razend enthousiaste mensen.

Gemeenten doen of ze van niks weten, terwijl ondertussen de aanvragen voor windprojecten binnendruppelen en de grondposities al worden ingenomen. Er zijn al amicale verbanden tussen de ambtenaren, de windontwikkelaars en de lokale energiecorporaties. Die laatsten hebben besturen die ook in de politiek actief zijn of zijn geweest. Soms zijn de windparken al 8 jaar geleden gepland, net of er alleen maar gewacht werd tot de politiek eraan wilde. Inwoners worden ingelicht met een kort stukje ambtenaren tekst waarvan weinigen begrijpen wat er staat. Vervolgens gaan gemeenteraden akkoord en gaan ze daarna pas de inwoners informeren. Maar bijna niemand maakt afbeeldingen van wat het gaat worden. Dus inwoners hebben heel lang geen idee wat er te gebeuren staat.

Verder is er naast de plannen in de RES-documentatie allerlei Gemeentelijke activiteit. In Barneveld en Alphen aan de Rijn gaat de gemeente zelf al voortvarend van start. Daardoor zijn er meer windturbineplannen dan alleen in de RES worden genoemd.
In gemeente Den Bosch laat het college van B&W rustig de RES door de gemeenteraad in stemming brengen, om vlak daarna met een plan te komen dat 2 maal zo groot is als wat de gemeenteraad dacht dat het was. Maar de weg terug is duur en lastig, en dus niet mogelijk.
De exploitanten en bankiers zijn de lachende derden, die keurig op de achtergrond blijven.

Kortom: De beloofde inspraak en het rekening houden met draagvlak wordt niet netjes uitgevoerd. Alleen als inwoners zelf ingrijpen kan er iets veranderen. Dat kan u ook met ons standaard verzoek.

Door |2020-11-23T08:35:26+01:0020 november 2020|Nieuws|0 Reacties

Geef een reactie